Κυριακή 25 Απριλίου 2010

1+1=

θέλω να έρθεις εδώ..
να μου πεις δυο λογάκια όμορφα..
και να μου χαϊδέψεις τις δύο τούφες από τα μαλλιά μου..

θυμάσαι κάποτε στην ακρο-

θαλασσιά..

που μου έπλεκες ολόκληρο στεφάνι στα μαλλιά..
έπαιρνες τρία αστέρια και με τις ουρές τους έπλεκες πλεξούδα χρυσαφιά..
για να λάμπω, θυμάσαι;
ήθελες πάντα να λάμπω..
να μην κλαίω ποτέ..
θυμάσαι;

Τώρα πια κρύβω κάτω από το πέπλο μου ολόκληρα μυστικά..
μικρές και μεγάλες ιστορίες για όνειρα με πρίγκιπες και πριγκιποπούλες που φυλακίστηκαν σε τεράστιους πύργους..

no more dreams for us..

απλά γίνε ένα μαζί μου..

σκίσε το κορμί μου στα 2 και απόδειξε μου ότι το 1 και 1 κάνει 1

όταν εμείς γινόμαστε ένα..

έχουμε 1 κορμί με 2 πρόσωπα, που πασχίζουν να γίνουν 1..

και 1 ιερή ένωση, με μια απλή πρόσθεση+++

πόσο όμορφα εφαρμόζει ο πούτσος σου, που μου ανήκει..

και το μουνί μου, που σου ανήκει..;;

δεν θέλω πια 1+1=2..

φτάνει πια..

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

heady wine


from somewhere in time.. in the black hole of my mind.. heady wine and the sublime, eloquent soulflame of breathtaking memories..

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

δυο πατούσες μόνες στα πλακάκια..


Η μόνη μου συντροφιά δυο πατούσες να τριγυρνάν στα πλακάκια…

Μια φωνή, της γιαγιάς μου, να με προστάζει να μην πατάω καταής. Μα γιατί, εγώ αντιδράω. Η μόνη μου συντροφιά-δροσιά κλείνετε σε αυτά τα πλακάκια, μερικά τετραγωνικά εκατοστά..

Χθες το βράδυ αργά, έψαξα για μία σοκολάτα, αλλά η μαμά μου τις είχε εξαφανίσει. Βαριόμουν να κατέβω στο περίπτερο.. καπνό είχα.. μια σοκολάτα ντύσιμο-ξεντύσιμο για μια σοκολάτα. Ναι, ξεντύσιμο.

Τώρα. Στέκω γκαυλωμένη ανάμεσα στον ύπνο μου και στο ξύπνιο μου. Το μόνο συναίσθημα που με κατακλίζει και με κάνει να αντιληφθώ πως βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση είναι ότι είμαι αναψοκοκκινισμένη. Θέλω να το.. αυνανίσω δυο και τρείς φορές. Το σκέφτομαι, διστάζω. Γιατί; Πάμε Ξανά, βαθιά ανάσα, μερικές σκέψεις. Αποφάσισα. Διέταξα.. το χέρι μου να επιτάξει τις ερεθισμένες ρώγες μου.. το μυαλό μου να κάνει ερωτικά σκηνικά. Και τον λαιμό μου να μετατρέπει σε λάβα την αναπνοή μου. Μερικές ακομη πινελιές. Καμία λογική δεν μπορεί πλέον να σταματήσει το ζωώδη ένστικτο μου για αναπαραγωγή- σεξουαλικότητα-ορμή.

Άλλη μία μέρα πάλι δεν βγήκα, δεν θα βγω από το σπίτι. Μου έσπασαν την μύτη τα τσουρέκια της μαμάς. Δεν θα υποκύψω. Το μυαλό μου είναι ικανό να τηθασέψει την λαιμαργία μου..;

Πεινάω, όλη μέρα, λόγω στέρησης του τσιγάρου, πεινάω. Αναζητώ κι άλλη τροφή, γλυκιά, αλμυρή, απλά τροφή.

Είναι πλέον πρωί, τα μάτια μου, μου ζητάν να ξυπνήσω. Δεν θέλω.

Το στομάχι μου γουργουρίζει..

Πεινάω για έρωτα.Πεινάω για ζωή.Πεινάω για φα΄ί΄.