Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Η αγάπη μας στο πέρασμα του χρόνου


Η αγάπη ρέει στο πέρασμα του χρόνου

Στο άγγιγμα της μιας στιγμής

Είσαι δίπλα μου, στην καρδιά μου..

Σ’ αγαπώ, θέλω να είσαι καλά πάντα μέσα μου και δίπλα στα χέρια μου, στο κορμί μου..

Σαν μια σκιά κρύα, μα καθόλου στενάχωρη που ενώνεται με την δική σου στο κάθετο πέρασμα του ήλιου..

Οι σκιές μας από νέες να γίνονται γέρικες μα ποτέ πια σκυθρωπές..

Αγγίζεις τις ρυτίδες μου, μα δεν με νοιάζει γιατί ξέρω ότι η αφή σου αγγίζει τα χρόνια που περάσαμε μαζί..

Οι κοιλιές μας πια γουργουρίζουν μαζί.. οι φωνές μας τραγουδάνε μαζί τις στάλες του κάθε καλοκαιριού και κάθε χειμώνα που περάσαμε μαζί..

Το ροχαλητό σου μου δείχνει ότι είσαι ζωντανός δίπλα μου και ακούγεται σαν την πλέον πιο χαρούμενη μελωδία..

Σε χαϊδεύω και δεν με νοιάζουν τα πλέον παραπανήσια κιλά που ο χρόνος μας χάρισε..

Πλέον ενηλικιωθήκαμε ο ένας δίπλα στον ώμο του άλλου..

Χαρίσαμε υπέροχες στιγμές ο ένας στον άλλο και δεν χρειάστηκε ποτέ να πάρει ο καθένας τον δρόμο του..

Χαίρομαι ναι, χαίρομαι, που μπόρεσα να είμαι η πρώτη που αντίκρισα την πρώτη άσπρη τρίχα των μαλλιών σου..

Ήσουν το στάχυ μου και δεν μ’ άφησες να ξεπατωθώ από τον κρύο, δυνατό αέρα των προβλημάτων μας..

Είσαι το ζεστό χέρι που θα με πάρει αγκαλιά όταν κρυώνω, όταν σε αναζητώ..όταν πονώ..

Είσαι εδώ.. ήσουν εδώ και θα είσαι εδώ.. σ’ αγαπώ..