Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Γυάλινη μικρή κουκλίτσα...


Και όμως μερικές φορές τόσο δα μικρές και λιγοστές λεξούλες είναι αρκετές για να σε βάλλουν σε μπελάδες. Η ίδια σειρά γραμμάτων, συλλαβών ίσως κάποτε στην αρχαία Ελλάδα να αποκαλούνταν ύβρις προς τους θεούς, στην μετέπειτα κοινωνία προσβολή στον εκάστοτε εξέχοντα άρχοντα και πλέον στην σύγχρονη ίσως και να έχει διαστάσεις μη υπολογίσιμες όπως μιας παρεξήγησης ίσου μεγέθους με την μικρούλα λεξούλα που χρησιμοποιήσαμε και προκαλέσαμε αυτό το μπέρδεμα.

Ωστόσο, τέτοιες μικρές εκφράσεις οδήγησαν την Ανδρομέδα στα βράχια και στο έλεος του θαλάσσιου κύτους και παρόμοιες προτάσεις οδήγησαν όλους εμάς να μην μιλάμε με τον διπλανό μας. Μπορεί τότε να βρέθηκε αυτό το γενναίο και έξυπνο παλικάρι ο Περσέας και σώθηκε η πριγκίπισσα, όμως τώρα; δεν γίνεται και δεν πρέπει να μοιρολατρούμε συνέχεια. Πρέπει να αναλαμβάνουμε της ευθύνες μας και να μην επιτρέπουμε τις καταστάσεις απλά να κυλάνε και να φεύγουν από τα χέρια μας.

Καιρός είναι, κάθε φορά που θα κοιτάμε πλέον τον ουρανό να διαβάζουμε όλες τις ιστορίες που πλάστηκαν από ανθρώπους για ανθρώπους και να παίρνουμε μαθήματα. Κοιτώντας μπροστά, βάζοντας νέους στόχους και κανόνες, νέα χαρτιά, με την προσωπική ιστορία του καθένα σε ένα όμορφο παιχνίδι που λέγεται ζωή .Ένα ζάρι που μπορεί να σε κληρώσει πολλές ανηφοριές, αλλά και πολλές ελπίδες για ένα όμορφο τώρα. Έτσι ώστε και το αύριο να μπορεί να σχεδιαστεί και να είναι ακόμη πιο όμορφο από το τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου